Dallas (TV series)

Dallas is an American prime time soap opera that revolves around the Ewings, a wealthy Texas family in the oil and cattle-ranching industries. Throughout the series, Larry Hagman stars as greedy, scheming oil baron J. R. Ewing. The show also starred Patrick Duffy as younger brother Bobby Ewing, veteran actress Barbara Bel Geddes as family matriarch Miss Ellie, and veteran actor Jim Davis in his last role as Ewing patriarch Jock Ewing before his death in 1981.

The show debuted in April 1978 as a five-part miniseries on the CBS network, and then was subsequently broadcast for thirteen seasons from April 2, 1978 to May 3, 1991. Dallas was included in Time magazine's 2007 list of "100 Best TV Shows of All-TIME."[1] The show was also famous for its cliffhangers, including the "Who shot J.R.?" mystery, and the "Dream Season", in which everything that transpired during season eight was later revealed to have been all a dream.
In 2010, TNT (sister company to Warner Bros. Television, current owners of the series) announced it will air an updated version of the Dallas series.[2] The new series will primarily center around J.R. Ewing's son John Ross, and Bobby's adopted
son Christopher

PremiseThe show is known for its wealth, sex, intrigue, and power struggles. When the series began, the founder of Ewing Oil and patriarch of the Ewing family was John Ross "Jock" Ewing, Sr. (veteran movie actor Jim Davis), a ruthless oil tycoon who had allegedly cheated his one-time partner, Willard "Digger" Barnes (David Wayne, later replaced by Keenan Wynn) out of his share of the company as well as Digger's only love, Eleanor "Ellie" Southworth (veteran stage/movie actress Barbara Bel Geddes). Later, the offspring of Jock's brother would claim that their father was integral to the oil boon that created the Ewing dynasty, and unsuccessfully sued the estate.

Jock and Miss Ellie raised three sons, J.R., Gary (David Ackroyd and later Ted Shackelford) and Bobby (Patrick Duffy). J.R., the eldest Ewing son, unscrupulous and unhappily married to a former Miss Texas, Sue Ellen Shepard Ewing (Linda Gray), was frequently at odds with his youngest brother, Bobby, who displayed the morals and integrity that his eldest brother lacked. Gary, the middle son, was the "black sheep" of the family. Long estranged from Jock, and treated terribly by J.R., he did have a good, though distant relationship with Bobby and Ellie. He in turn was also married to Valene "Val" Clements Ewing (later Gibson Waleska Ewing) (Joan Van Ark), who also raised a young lady, Lucy (Charlene Tilton), J.R.'s and Bobby's saucy, yet confused niece, who spent most of her time residing at Southfork with her grandparents, all the while, she was sleeping with the ranch foreman, Ray Krebbs (Steve Kanaly). Ray would later be revealed as a half-sibling, an illegitimate son through an extramarital affair Jock had committed in the past. Kanaly was unhappy with his small, one dimensional role and considered leaving the show. To add depth to Kanaly's character, Hagman suggested that the writers create a plot wherein Ray becomes half-brother to J.R., Gary, and Bobby, noting his resemblance to Davis. The episode where Ray and half-niece Lucy had a fling is, as Kanaly told Dinah Shore in an appearance on her show, "prayerfully forgotten, we hope."

Ray had previously engaged in a short fling with Pamela Barnes (Victoria Principal), who was Digger Barnes' (David Wayne) stepdaughter and Cliff's (Ken Kercheval) half-sister. However, Pam loved Bobby Ewing and the two married in the pilot episode. J.R., who loathed the Barnes family, was not happy with Pam living at Southfork and tried to constantly undermine her marriage to Bobby. The feeling of acrimony was mutual from Cliff and he too tried to undermine their marriage, but in time he grew to accept it and Bobby as his brother in law.

The series ended all but its first short season, when it still ran in episodic rather than serial or "soap opera" format, with ratings-grabbing cliffhangers.[5] Some notable cliffhangers included the landmark "Who shot J.R.?" episode (which TV Guide ranked #69 on its list of "TV's Top 100 Episodes of All Time"[6]), an unidentified floating female corpse in the Southfork swimming pool, and a blazing house fire.

Valentine’s Day History

ในวันแห่งความรัก 14 กุมภาพันธ์ (วันวาเลนไทน์) เราได้แนะนำข้อมูล เกี่ยวกับ วันวาเลนไทน์ภาษาอังกฤษ ให้เพื่อนได้รับทราบข้อมูลประวัติวันวาเลนไทน์ ภาษาอังกฤษ ซึ่ง วันวาเลนไทน์ หรือวันแห่งความรักทำไมจึงต้องเป็นวันที่ 14 กุมภาพันธ์ เป็นคำถามที่น่าสงสัยใช่ไหม มีเกร็ดความรู้เรื่อง วันวาเลนไทน์ มาฝากติดตามชมได้เลย วาเลนไทน์ (Valentine) คือวันที่ระลึกถึง นักบุญเซนต์ วาเลนไทน์ (Saint Valentine) ผู้เปี่ยมไปด้วยความรักและความปรารถนาดี ต่อเพื่อนมนุษย์อย่างแท้จริงแต่ เขาต้องจบชีวิตลงด้วยการรับโทษประหารในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 270 หรือเมื่อประมาณ 1,728 ปีล่วงเลยมาแล้ว ในจักรวรรดิโรมัน ซึ่งเป็นประวัติวาเลนไทน์อังกฤษ ดังนี้

Valentine’s Day is the annual holiday honoring lovers. It is celebrated on February 14 by the custom of sending greeting cards or gifts to express affection. The cards, known as valentines, are often designed with hearts to symbolize love. Every February, across the country, candy, flowers, and gifts are exchanged between loved ones, all in the name of St. Valentine. But who is this mysterious saint and why do we celebrate this holiday? The history of Valentine’s Day — and its patron saint — is shrouded in mystery.

The history of Valentine’s Day is obscure, and further clouded by various fanciful legends. St. Valentine’s Day, as we know it today, contains vestiges of both Christian and ancient Roman tradition. Its roots are obscured by mystery and there are varying opinions about it. Its origins have become themes of many legends.

According to legend, the holiday has its roots in the ancient Roman festival of Lupercalis/Lupercalia, a fertility celebration commemorated annually on February 15. As Christianity came to dominance in Europe, pagan holidays such as Lupercalia were frequently renamed for early Christian martyrs. In 496 AD, Pope Gelasius recast this pagan festival as a Christian feast day circa 496, declaring February 14 to be the feast day of the Roman martyr Saint Valentine, who lived in the 3rd century.

Which St. Valentine this early pope intended to honor remains a mystery. According to the Catholic Encyclopedia, there were at least three early Christian saints by that name. One was a priest in Rome, another a bishop in Terni, and of a third St. Valentine almost nothing is known except that he met his end in Africa. Rather astonishingly, all three Valentines were said to have been martyred on Feb. 14.

Most scholars believe that the St. Valentine of the holiday was a priest who attracted the disfavor of Roman emperor Claudius II around 270. The history of St. Valentine’s Day has two legends attached to it – the Protestant and the Catholic legend. According to both legends, Valentine was a bishop who held secret marriage ceremonies of soldiers in opposition to Claudius II who had prohibited marriage for young men and was executed by the latter. Although many scholars agree that Lupercalia was moved from Feb. 15th to the 14th and was Christianized by associating it with this St. Valentine character, it is still unclear just who the historical St. Valentine was. One school of thought believes that he was a Roman martyred for refusing to give up his Christian faith. According to church tradition St. Valentine was a priest/bishop of Rome in about the year 270 A.D.

At that time the Roman Emperor Claudius-II who had issued an edict forbidding marriage. This was around when the heyday of Roman empire had almost come to an end. Lack of quality administrators led to frequent civil strife. Learning declined, taxation increased, and trade slumped to a low, precarious level. And the Gauls, Slavs, Huns, Turks and Mongolians from Northern Europe and Asian increased their pressure on the empire’s boundaries. The empire was grown too large to be shielded from external aggression and internal chaos with existing forces. Thus more of capable men were required to be recruited as soldiers and officers. When Claudius became the emperor, he felt that married men were more emotionally attached to their families, and thus, will not make good soldiers. He believed it made the men weak. So to assure quality soldiers, he banned marriage.

Valentine, realized the injustice of the decree. Seeing the trauma of young lovers, he met them in a secret place, and joined them in the sacrament of matrimony. He defied Claudius and continued to perform marriages for young lovers in secret. But Claudius soon learned of this "friend of lovers," and had him arrested.

While Valentine was in prison awaiting his fate, he came in contact with his jailor, Asterius. The jailor had a blind daughter. Asterius requested him to heal his daughter. The Catholic legend has it that through the vehicle of his strong faith he miraculously restored the sight of Asterius’ daughter, a phenomenon refuted by the Protestant version which agrees otherwise with the Catholic one. Just before his execution, he asked for a pen and paper from his jailor, and signed a farewell message to her "From Your Valentine," a phrase that lived ever after. Another legend has it that Valentine, imprisoned by Claudius, fell in love with the daughter of his jailer. However, this legend is not given much importance by historians. Probably the most plausible story surrounding St. Valentine is one not focused on Eros (passionate love) but on agape (Christian love): he was martyred for refusing to renounce his religion.

The emperor, impressed with the young priest’s dignity and conviction, attempted to convert him to the Roman gods, to save him from certain execution. Valentine refused to recognize Roman Gods and even attempted to convert the emperor, knowing the consequences fully. What happened was what was to happen. All attempts to convert the emperor failed.

On February 14, 270 AD, Valentine was executed.
Valentine thus become a Patron Saint, and spiritual overseer of an annual festival. The festival involved young Romans offering women they admired, and wished to court, handwritten greetings of affection on February 14. The greeting cards acquired St.Valentine’s name.

It was not until the 14th century that this Christian feast day became definitively associated with love. According to UCLA medieval scholar Henry Ansgar Kelly, author of Chaucer and the Cult of Saint Valentine, it was Chaucer who first linked St. Valentine’s Day with romance.

In 1381, Chaucer composed a poem in honor of the engagement between England’s Richard II and Anne of Bohemia. As was the poetic tradition, Chaucer associated the occasion with a feast day. In medieval France and England it was believed that birds mated on February 14, and the image of birds as the symbol of lovers began to appear in poems dedicated to the day. In Chaucer’s "The Parliament of Fowls," the royal engagement, the mating season of birds, and St. Valentine’s Day are linked:

"For this was on St. Valentine’s Day, When every fowl cometh there to choose his mate."

By the Middle Ages, Valentine was one of the most popular saints in England and France. Despite attempts by the Christian church to sanctify the holiday, the association of Valentine’s Day with romance and courtship continued through the Middle Ages. Over the centuries, the holiday evolved, and by the 18th century, gift-giving and exchanging hand-made cards on Valentine’s Day had become common in England. Hand-made valentine cards made of lace, ribbons, and featuring cupids and hearts eventually spread to the American colonies. The first commercial Valentine’s Day greeting cards produced in the U.S. were created in the 1840s by Esther A. Howlanda Mount Holyoke, a graduate and native of Worcester, Mass. Howland, known as the Mother of the Valentine, made elaborate creations with real lace, ribbons and colorful pictures known as "scrap". The tradition of Valentine’s cards did not become widespread in the United States, however, until Howland began producing them in large scale. Today, of course, the holiday has become a booming commercial success. According to the Greeting Card Association, 25% of all cards sent each year are valentines.The Valentine’s Day card spread with Christianity, and is now celebrated all over the world. One of the earliest card was sent in 1415 AD by Charles, duke of Orleans, to his wife while he was a prisoner in the Tower of London. The card is now preserved in the British Museum.

Whoever Valentine was, we know he was an actual person because archaeologists have recently unearthed a Roman catacomb and an ancient church dedicated to a Saint Valentine.

20 ชื่อเมืองประหลาด

20. Accident, Maryland, USA
เมือง"อุบัติเหตุ"นี้เป็นเมืองขนาดย่อมในรัฐแมรี่แลนด์ของอเมริกา มีคนอาศัยอยู่ราว 300-400 คน เป็นเมืองเก่าแก่ และเป็นหนึ่งในเมืองแรกๆของรัฐนี้เลยทีเดียว ที่มาของชื่อนั้นไม่ชัดเจนแต่ฟังดูไม่ค่อยปลอดภัยเลยนิ

19. No Name, Colorado, USA
"ไร้ชื่อ" เป็นชื่อเมืองๆหนึ่งในรัฐโคโลราโดของสหรัฐ ไม่รู้ว่าคนตั้งคิดอะไรไม่ออกแล้วหรืออย่างไร ถ้าจะไม่ตั้งก็ไม่ตั้งเลยอาจจะดีกว่า ฮ่า ฮ่า

18. Boring, Oregon, USA
ท่าทางคนที่มีหน้าที่ตั้งชื่อเมืองในสหรัฐจะค่อนข้างเบื่อหน้าที่การงานจริง จริ๊ง ... ไม่ใช่นะ เมืองอุตสาหกรรมไม้ในโอเรกอนนี้ตั้งชื่อตามผู้ตั้งรกรากคนแรก W.H. Boring ในปี 1903 (wiki) ถึงแม้ชื่อจะประหลาดแต่ก็เป็นที่ชื่นชอบของชาวเมืองส่วนใหญ่ (จริงเหรอเนี่ย?)

17. Toad Suck, Arkansas, USA
เมืองในรัฐอาคันซอของอเมริกาเมืองนี้ท่าทางจะเกลียดคางคกเอามากๆ ตามตำนานของเมืองเล่าว่าชื่อนี้มีที่มาจากคำสบถองผู้ตั้งรกรากรุ่นแรกๆ (อ่านได้ที่ wiki) เมืองนี้ยังเป็นต้นกำเนิดงานกุศล Toad Suck Daze ที่จัดเป็นประจำทุกปีอีกด้วย

16. Condom, Gres, France
เมืองในฝรั่งเศสเมืองนี้ไม่ได้หมายความว่า"ถุงยางอนามัย"อย่างที่ใช้ในภาษา อังกฤษ เพราะคำว่าถุงยางอนามัยนั้นในฝรั่งเศสจะใช้คำว่า preservatif แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เมืองๆนี้ปลอดจากนักท่องเที่ยวที่สนใจในเมืองที่ ชื่อประหลาดเมืองนี้

15. Embarrass, Minnesota, USA
เมืองที่(ไม่)"น่าอับอาย"ในรัฐมินนิสโซตาเมืองนี้เป็นเจ้าของสถิติอุณหภูมิ ต่ำที่สุดในอเมริกาที่ -57 องศาฟาเรนไฮส์ (ประมาณ -50 องศาเซลเซียส) ชื่อเมืองนี้ตั้งตามแม่น้ำที่ไหลผ่านเมือง ซึ่งตามภาษาฝรั่งเศสแปลว่า"สะกัดกั้นด้วยสิ่งกีดขวาง" (wiki)... ก็ไม่ดีไปมากว่ากันเท่าไหร่นัก

14. Hell, Stjordal, Norway
หมู่บ้านในประเทศนอร์เวย์แห่งนี้เงียบสงบและมีทิวทัศน์ที่ห่างไกล่จากชื่อ เมืองมากนัก คำว่า Hell นี้ในภาษานอร์เวย์สามารถแปลว่า"โชคดี"ได้ด้วย (wiki) เมืองนี้ยังเป็นที่จัดงานดนตรีบลูส์ประจำปี Hell Blues Festival (ภายหลังเปลื่ยนชื่อเป็น Hell Music Festival)

13. Middelfart, Denmark
เมืองใหญ่แห่งหนื่งในเดนมาร์กนี้ไม่ได้หมายถึง"ตด"ในภาษาอังกฤษแต่อย่างใด แต่ตั้งตามภาษาท้องถิ่นที่แปลว่า"ทางผ่านหลวง" เพราะเป็นเมืองท่าที่เชื่อมเกาะ 2 เกาะและมีเรือข้ามฝากถึง 3 สายมาหยุดที่เมืองนี้ (ข้อมูลจาก wiki)

12. , Newfoundland, Canada
เมืองบนเกาะนิวฟันแลนด์ของแคนาดานี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องลามกแต่ประการใด แต่ตั้งตามชื่อเกาะเล็กๆที่อยุ่ห่างจากชายฝั่งเมืองไปเล็กน้อย ชื่อที่พิลึกพิลั่นนี้ทำให้มีนักท่องเที่ยวแวะเวียนมาเป็นประจำ (ข้อมูลจาก wiki)

11. Hooker, Oklahoma, USA
นี่ไม่ใช่เมืองของผู้หญิงขายบริการแต่ประการใด แต่หากเป็นชื่อชุมชนธรรมดาๆแห่งหนึ่งในเขต Texas County ในรัฐโอกลาโฮมาของสหรัฐ (wiki)

10. Titty-Ho, Northampshire, UK
เมืองที่ชื่อแปลกนี้อยู่ในเขตเมืองนอร์ทแอมเชียร์ทางตอนกลางของประเทศอังกฤษ ป้ายทางเข้าเมืองนี้เป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาถ่ายรูปกันมาก

9. Big Ugly, West Virginia, USA
ไม่ได้หมายความว่าผู้คนในเมืองนี้จะหน้าตาน่าเกลียด แต่มีเรื่องเล่าว่าชุมชนเล็กๆในเขต Lincoln County ของรัฐเวสต์เวอจิเนียนี้ได้ชื่อมาจากรูปร่างภูมิประิเทศที่ขรุขระไม่น่าดู ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นชื่อเมืองที่เหมาะกับหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์เป็นอย่าง มาก (ฮา)

8. Pity Me, Durham, UK
หมู่บ้านที่ชวนให้น่าสมเพชนี้ตั้งอยู่ในเขต Durham ในประเทศอังกฤษ ว่ากันว่าชื่อนี้ตั้งขึ้นในสมัยการรุกรานของพวกไวกิ้ง อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่ชื่อที่ให้ความรู้สึกที่ดีเลย

7. Anus, Bourgogne, France
เมืองเล็กๆที่สงบในฝรั่งเศสเมืองนี้ีไม่มีชื่อเสียงในด้านไหนนอกจากชื่อที่พิลึกพิลั่น

6. tone, South Yorkshire, UK
อย่าอ่านผิดเชียวนะ! ชื่อเมืองเก่าแก่ในเขตเซาท์ยอร์กเชียร์ของอังกฤษนี้ต้องอ่านว่า PEN-IS-TON ซึ่งมาจากภาษาอังกฤษโบราณแปลว่า"หมู่บ้านกสิกรรม" ปัจจุบันเมืองนี้ก็ยังมีชื่อเสียงด้านตลาดสดและสินค้าเกษตร (wiki)

5. terton, Dorset, UK
ชื่อเมืองที่ไม่น่าภูมิใจเลยนี้ตั้งอยู่ในเขต Dorset ในประเทศอังกฤษ น่าแปลกที่มีคนคอยขโมยป้ายเมืองอยู่เป็นประจำ (สงสัยจะเป็นที่ต้องการของตลาด) ที่แน่ๆนี่เป็นชื่อที่แม้แต่นักเดินทางก็ไม่ค่อยกล้าจะถาม (กลัวเสียมารยาท)

4. Crapstone, Devon, UK
ชื่อนี้ไม่ได้หมายความว่าเมืองในเขต Devon ในประเทศอังกฤษแห่งนี้จะเต็มไปด้วยของเสียที่ออกมาทางทวารหนักแต่ประการใด แต่ชื่อนี้ก็เป็นที่นิยมขนาดมีบริษัทเอกชนแห่งหนื่งแอบอ้างเอาไปใช้ในโฆษณา ของตนเองจนชาวเมือง (ตัวจริง) ฟ้องร้องในปี 2007 (wiki)

3. Intercourse, Pennsylvania, USA
ชื่อเมืองนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องอะไรบนเตียงแน่ แต่น่าจะเพี้ยนมาจากชื่อของสนามแข่งม้า Entercourse ที่อยู่ใกล้ๆมากกว่า ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ชื่อเมืองที่พิลึกนี้ทำให้มีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชมอยู่ไม่ขาด แถมป้ายชื่อเมืองก็ถูกมือดีคอยขโมยอยู่เนืองๆ (wiki)

2. Crotch Crescent, Oxford, UK
ชื่อเมืองที่แทบจะแปลให้ไปในทางที่ดีไม่ได้เลยนี้ตั้งอยู่ในเขตออกฟอร์ดของ อังกฤษ เป็นหนึ่งในสถานที่ยอดนิยมของนักท่องเที่ยว ที่มักจะมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกเป็นประจำ

1. , Tarsdorf, Austria
สายตาคุณไม่ได้มีอะไรผิดปรกติแน่นอน นี่เป็นชื่อจริงของหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเขต Tarsdorf ในประเทศออสเตรีย ชื่อนี้มีที่มาจากผู้ตั้งรกรากคนแรกที่ชื่อ Focko และมีความหมายในภาษาเยอรมันโบราณว่า"สถานที่ของคนของ Focko" ป้ายเมืองนี้ถูกขโมยบ่อยมากจนทางการต้องทำป้ายฐาวรที่มีฐานคอนกรึตมาวางแทน คนในเมืองนี้ก็ชื่นชอบชื่อนี้มากขนาดมีการโหวตเพื่อห้ามไม่ให้ทางการมา เปลี่ยนชื่อเมืองของพวกเขา (wiki)

โรคบูลิเมีย(Bulimia Nervosa)

โรคบูลิเมีย(Bulimia Nervosa) หรือโรคกลัวอ้วน

มาจากรากศัพท์ภาษากรีกที่แปลได้ว่า "หิว .. กระหายอย่างแรง " เป็นโรคในกลุ่มของอาการผิดปกติในการกิน (Eating Disoder) เป็นอาการผิดปกติ เกี่ยวกับการ รับประทานอาหาร ซึ่งคนที่เป็นโรคนี้มักจะมีความเชื่อที่ผิดเกี่ยวกับอาหาร และเกลียดอาหาร มักคิดว่า อาหารที่รับประทานเข้าไปแล้วทำให้อ้วน
*ส่วนใหญ่พบในหญิงสาวช่วงวัยรุ่น อายุตั้งแต่ 14-15 ไปจนถึง 30 ปี
*ประวัติศาสตร์การแพทย์มีการค้นพบโรคนี้ครั้งแรกในกลุ่มของนักบัลเล่ต์เมื่อคริสตศตวรรษที่ 15

สาเหตุการเกิดโรค อาจเกิดจากสาเหตุ ดังนี้

1. พันธุกรรม ในต่างประเทศมีการศึกษาและพบว่าถ้าบุคคลในครอบครัว โดยเฉพาะมารดาเคยเป็นโรคนี้มาก่อน ลูกก็มีแนวโน้มที่จะเป็นด้วย

2. ความผิดปกติของสารเคมีในสมอง ต่อมควบคุมการบริโภคอาหาร และฮอร์โมนทำงานผิดปกติ

3. ค่านิยม ผู้หญิงบางคนมีค่านิยมในเรื่องรูปร่าง คือให้ความสำคัญเรื่องรูปร่างผอมว่าเป็นมาตรฐานที่ดี
หรือผู้ที่คิดว่าตนเองไร้ค่า และผู้เป็นโรคซึมเศร้าก็มีโอกาสเป็นโรคนี้ได้ง่าย

ข้อสังเกต ผู้ที่เป็นโรคบูลิเมียนั้นจะเห็นได้ชัดที่พฤติกรรมการบริโภค คือ มักจะบริโภคอาหารในปริมาณมาก
แต่ละครั้ง แล้วมีพฤติกรรมในการกำจัดอาหารที่ตัวเองบริโภคออกมา ด้วยการล้วงคอให้อาเจียน ใช้ยาถ่าย
อดอาหารติดต่อกัน 3-4 วัน หรือออกกำลังอย่างหนักติดต่อกันนาน มากกว่า 5 ชั่วโมงทุกวัน

ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากโรคบูลิเมีย จากการที่ผู้ป่วยพยายามกำจัดอาหารที่บริโภคด้วยวิธีการต่างๆ
ทำให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพ ดังนี้

1. ภาวะอิเล็กโตรไลท์ผิดปกติ เช่น มีระดับโปตัสเซียมและคลอไรด์ในเลือดต่ำ ซึ่งถ้ารักษาไม่ทันก็อาจทำให้เสียชีวิตได้
2. ทำให้เกิดความผิดปกติในระบบทางเดินอาหาร เช่น อาจมีการฉีกขาดของหลอดอาหาร หรือเยื่อบุลำคอ ในระหว่างที่มีการกระตุ้นตนเองให้อาเจียน หรืออาจทำให้ฟันผุ เนื่องจากกรดที่ย้อนขึ้นมาจากกระเพาะ
หรืออาจทำให้ต่อมน้ำลายบวม3. อาจเป็นสาเหตุทำให้ไตวาย เพราะการล้วงคอให้อาเจียนหลายๆครั้งอาจทำให้ร่างกายขาดน้ำและอิเล็กโตรไลท์ที่สำคัญ

การรักษา ผู้ป่วยโรคบูลิเมีย นอกจากอาการทางกายแล้วยังมีอาการทางจิต ในการรักษาต้องให้ผู้ป่วยสมัครใจการรักษาจึงจะได้ผล ดังนี้

1. สังเกตอาการแล้วปรึกษาแพทย์ การรักษาต้องรักษา 2 ทาง คือ อาการทางด้านร่างกาย และการปรึกษาจิตแพทย์ควบคู่กัน
2. เปลี่ยนค่านิยมเรื่องรูปร่างที่ว่า ผู้ที่ร่างกาย ผอม บอบบางนั้นกำลังจะเป็นค่านิยมที่ล้าสมัย ในหลายประเทศกำลังรณณรงค์เรื่องการบริโภคอาหารถูกหลักโภชนาการ และการออกกำลังกายเพื่อมีรูปร่างที่เหมาะสม คือ ต้องมีลักษณะที่บ่งชี้ว่าเป็นผู้มีสุขภาพแข็งแรง